Yıl 2013. Bu tarihi ve bugün yaşadıklarımı on sene sonra tekrar yaşamamak için özellikle belirtiyorum.
Ben bu ülkede yaşayan, kendi varlığını var edenin bana verdiği haklarla korumaya çalışan bir Türk genciyim. Bugün dünyanın incisi İstanbul’da gördüklerime şahit olduklarımdan utanıyorum…
Hâlâ medeni bir şekilde derdimizi anlatamamaktan, farklılıklara saygı duyamamaktan, her türlü varlığın hakkını koruyabilen bir varlığın yansıması olamamaktan utanıyorum…
Taksim’de yapılması planlanan AVM için ağaçlar kesilmesin diye eylem yapanlara tahammülsüzlük olayı nerelere getirdi. İnsanların istediklerini demokratik bir duruşla dile getirmeye hakları olduğunu hepimiz biliyoruz. İş uygulamaya gelince sorun oluyor ne yazık ki.
Alt tarafı ağaç birkaç ağaç diyecek belki bazıları, hayır efendim, alt tarafı iki ağaç değil, altı da üstü de gölgesi de canlı onların.
Ne oldu bize?
Biz kıyamet kopsa elinizdeki fidanı dikin diyen bir peygamberin ümmeti değil miyiz? Kaldı ki her canlının bir sahibi yok mu? O canlının konuşamıyor diye yaşama hakkı yok mu?
Bir de niçin?
AVM için…
Çok mu gerekli, çok mu elzem, çok mu mühim…
DEĞİL!!!
Dünyada en fazla AVM si olan ülkeyiz. En fazla kütüphanesi olan ülke olsaydık keşke… En az hapishanesi, en fazla özgürlükleri, en fazla duyarlılıkları…
Yere tükürmenin, çöp atmanın cezası olsaydı meselâ, kadına şiddetin affı olmasaydı meselâ, çocuk istismarının cezası müebbet olsaydı meselâ, kanunlar haksızı değil haklıyı korusaydı hep meselâ…
Bu kalabalık ben içki içildiğinde sokakların yaşanmaz duruma getirilmesini istemiyorum diye de bağırsaydı meselâ, başörtülü kızlar okula alınmadığında da bu kalabalık olsaydı meselâ…
Bu kadardan daha fazlasını da sayabilirim…
Takdimdeki gençlerin maksadını anlıyorum. Ağaçların korunması, doğanın korunmasıysa sonuna kadar destekliyorum. Polisin bu olaya bu kadar sert müdâhelesini de hoş göremiyorum. Şiddetin her türlüsünü kimden kime gelirse gelsin kınıyorum.
İktidar erkin vatandaşının duygu ve düşüncelerine karşı duyarlı olmasını talep ediyorum. Bu karışıklık memleketin ard niyetli mihraklarına yarayacaktır. İktidar milletin elini tutmalı, halk da ona uzanan eli sıkmalı. O taraf bu taraf derken bu millet çok ayrılıklar gördü, artık görmeye devam etmesin lütfen. İktidar milleti sakinleştirmeli, millet de bu duyarlılığa sırtını dönmemeli…
Haklar sahip çıkılsın diye değil, gölgesinde sığınılması için vardır.
İnsanlar tepkilerini dillendirmeli, demokratik bir şekilde hakkını da aramalı…
Bunu yaparken en kutsala, yani cana dokunmamalı…
Kimden kime gelirse şiddete karşıyım…
Ben yaşadığım ülkede insanların birbirine saygı duyduğu, haklarını demokratik bir şekilde aradığı, dünyada sözüne itibar edildiği, iktidarın vatandaşına, vatandaşın da iktidarına duyarlı olduğu bir ülke istiyorum…
Bu ülke hepimizin…
Hepimiz sahip çıkalım istiyorum…
Düşmanı kendimize güldürmeyelim ona bu fırsatı vermeyelim istiyorum…
Yıl 2013 ve ben yaşadığım dünyanın içinde bu görüntüleri tekrar görmek istemiyorum…
