İnsan evladının değişip gelişmesinde uçuk fikirlerin ve hayallerin her zaman ciddi bir yeri ve etkisi olmuştur. Geleceği belirleyecek olan akıl olduğuna göre ve akıl olacağı sürece bu uçuk fikirler ve hayaller hep var olup gidecektir. Müzikte, resimde, heykelde, şiirde, romanda olageldiği gibi.
Çok değil bir iki insan ömrü içerisinde para ortadan kalkacaktır, örneğin. Para yerine insanların çipli kimlik kartlarına puanlar yüklenecektir. İnsanlar, bu puanlarla alış-veriş yapacaklardır. Soğutucu yüz elli puan, ısıtıcı seksen puan, hava helikopteri tek kişilik bin puan, çok kişilik üç bin puan vesaire.
Böylece değerli madenlerin para olarak kullanılmasının önüne geçilecek, banknot basmak için de ağaçlar kesilmeyecektir.
Akıllı mutfaklar yapılacaktır. Siz, yalnızca malzemeleri uygun yerlere yerleştireceksiniz, o kadar. Dışarıda iseniz cep telefonunuzdan kuru fasulye ve pilav komutu vereceksiniz. Kaç kişilik olacağını, saat kaçta hazır olması gerektiğini falan yazacaksınız vee eve gittiğinizde şak diye masa hazır…
Kara yolları antik yapılar olarak anılır olacaktır. Otomobillerin yerini katlanır hava araçları alacaktır. Tek kişilik, üç ya da beş kişilik. Balkona lank diye ineceksiniz ve balkon kapısından hop diye eve. Araç ise kendiliğinden kapanacak, bir valiz kadar küçülecektir. Sabah için komut verirseniz, dilediğiniz saatte kanatlarını açmış, sizi bekliyor olacaktır.
Eczanelere organ sipariş edilebilecek örneğin. Şu kan grubuna, şu doku yapısına, şu kiloya uygun bir böbrek istiyorum diyeceksiniz, iki saatte kapınızda. Ya da biz bir kız çocuğu istiyoruz diyebileceksiniz. Tabii ki puanınız yeterse.
Bin kilometre uzakta olan kır evinizin bahçesini sulayabilecek, meyveleri toplayabilecek, insansız hava aracı ile güp diye yemek masanıza getirtebileceksiniz. Hatta aynı hava aracına “ git olum, Ayşe teyzeye de yarım kilo bırak!” diyebileceksiniz.
Puanınız yeterse kendiniz için nöbetçi robot doktor tutabileceksiniz, kısa zamanlı kiralayabileceksiniz. Kendi biyolojik kodlarınızı ona yükleyeceksiniz ve sizin mideniz bulandığında hemen onun ki de bulanacak; şıp diye ilacınızı hazırlayıp getirebilecek.
Daha neler, neler!
İyi de! Ne ile olacak bunlar?
Bilimle.
Bilim nasıl gelişir?
Bilemem!
Ama bir anı:
Yetmişli yılların başlarında bizim eve ilk kez TV girmişti. Rahmetli babaannem yatalaktı. TV, bu yüzden onun yatağının tam karşısına konulmuştu. Erkek sunucu ekrana çıkınca babaannem hemen toparlanır, başörtüsünü düzeltir, yorganı iyice üzerine kapatır ve sunucuyla göz göze gelmemek için başını hep öne eğerdi.
Ne mi demek istedim?
Bana ne yahu!
