İki Cihan Serveri Taif’teydi…
İnsanlığa rahmet ve müjdeleyici olarak gönderilen,
Alemlerin yüzü suyu hürmetine yaratıldığı,
Yüce Mevla’nın “Habibim” dediği “En Sevgili”;
Taif halkına İslam’ı, Allah’ı, ebedi kurtuluşu müjdelemeye gitmişti…
Ne var ki;
Taif halkı, çocuklarının ellerine taşları vererek bu müjdeyi karşıladı!
Saçının bir teline bütün kainatın eşdeğer olmadığı Allah’ın resulüne Taif’li çocukların ellerinden, Taif halkının nasırlaşmış yüreğinden kopup hücum etti kaskatı taşlar…
Müjde için gittiği beldeden dönüşünde hüsran vardı, acı vardı, hüzün vardı En Sevgili’nin…
Ama, tüm yapılanlara rağmen yüreğinden kopup gelen ve diline dökülen yakarışlar yine Taif halkı içindi:
“Ya Rabbi! Onlar bilmiyorlar!” diyordu…
…..
Uhud…
Tarihin ibret levhalarından birisi…
Uhud’da Müslümanların çevresindeki çemberin iyice daraldığı bir anda dişi kırıldı İki Cihan Serveri’nin…
Sahabe feryat etti!
“Beddua et Ya Rasulallah!”
Alemlere rahmet olarak gönderilmişti O…
“Biz de nefis için beddua yoktur!” diye karşılık verdi çevresindeki bir avuç kendini adamış pak insana!
Beddua etmedi…
…..
Ve Uhud’da okçu tepesi…
Savaş başlamadan kesin emir al 50 okçu…
“Her ne olursa olsun, emir gelmedikçe bu tepeyi terk etmeyeceksiniz!”
Müşriklerin bozguna uğradığını görünce emri unutan 50 okçu…
Yerlerini terk edip ganimetten pay almak için tepeyi bırakan 50 okçu…
Ardından müşriklerin Müslümanları arkadan sarması ve bozgunun tersine dönmesi!
…..
Merhum Akif diyor ya;
Geçmişten adam hisse kaparmış… Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa yarım hisse mi verdi?
‘ Tarih ‘ i ‘ tekerrür ‘ diye tarif ediyorlar;
Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?
Belli ki ibret almadık! Okçu tepesini terk ettik, henüz savaşın bitmediğini idrak edemeden!
…..
Affet Allah’ım!
“Bizde nefis için beddua yoktur!” diyen bir Peygamber’in ümmeti olarak din kardeşimize ettiğimiz en ağır beddualar için!
Affet Allah’ım!
Okçu tepesini terk edip ganimet sevdasına düştüğümüz için!
