Gözleriniz madam
Gözleriniz Madam..
Gözlerinize bakıyorum da
Sanki bir yangın yeri
Yüzünüz talan edilmiş bir
İmparatorluktan kalma gibi,
Bir şair oturmuş o iki kaşın arasına,
Tüten dumana ve akan kana bakmaksızın
Aldırmaksızın…
Bu şiir Psk.Dr. Kemal Sayar’ a ait.
Aslında şiir sahibine ait değildir yazıldıktan sonra, yazılana, ihtiyacı olana aittir denilir.
Bencede böylesi doğru.
Bu güzel yaz günlerinde hayata, kendimize, birbirimize bakmak için uuzn uzun zamanımızın olduğu aylardayız. İşlerimize ara verdiğimiz, birazda kendimize kulak verdiğimiz zamanlarla başbaşayız.
Bazılarımızda hala kendine kaçışlarda.
Çoğu zaman en büyük korunağı belkide kendisi olduğu için belki de.
Şiir kendisine kaçışta dışarıya açılan bir kapı.
Demirli bir kapının ardından bakan, kendi dünyasına kendisini kilitlemiş yüreklerin bir beyaz mendile simle yazılmış ve altınla zarflanmış bir mektuptur şiir.
Derinliğini ve kabullenişini bize bırakır ve gider.
Sümen altı ettiğimiz birçok duygumuzu açığa vurur, küstahtır biraz da.
Biraz da huysuz.
Sizi sizden alır ve unutmaya çalıştığınız yere bırakır ve gider.
En çok da aslında o anlar bizi.
Bir satırdır bizim için yazılan, bir şehirdir bize kapıları açılan, bir yoldur bize sunulan.
Şiiri sizi sever, siz de şiiri seversiniz çok da irdelemeden.
Çok da incelemeden.
Gizli gizli damarlarınıza bir satırla girer dünyanıza.
Ve yürek yolculuğunuzda kılavuzunuz oluverir.
Şarklı da olursunuz, garplı da.
Frenk de olursunuz, arabi de, farisi de.
Bir yerde, bir yürek çarpmış, sizin gibi canı yanmış ve bir dal dikmiştir toprağa. O toprak önce goncalaşır sonra gül olur ihtiyacı olan yüreklerde.
Tıpkı bu şiirdeki gibi durdurur sizi yürürken, susturur konuştururken:
Pardesülü bir adam
Sırtını ağaca vermiş
Geniş bir dağın kenarında mızıka üflüyor
Zaman zaman gözleriniz bir noktaya dikiliyor
Uzak bir noktaya sabitlenerek
Kendisine bir soru soruyor
Cevabını bulmak için
Uzun uzun düşünüyor
Ve ışıldayarak cevabını mırıldanıyor
Bir gün oda gözlerinizdeki bu ışıltıyı keşfederde
Ve elini kalbine değdirdiğinde
İçinde cereyan eden
O yoksun aşkını tanımlar O şarklıyı keşfederse
Yazacağı ilk şiire adını verecek sonsuza dek sofya
Size yazılmış gibi olan şiir çetin yüreklerde burcu burcu kokar.
Yumuşatır dökmekten utandığı gözyaşlarıyla.
Hüzünle küllenmişlikleri biri gelir ve yakar yeniden.
Ve siz küllerinizden yeniden doğarsınız.
