İnsan ruhunun en asil tarafı, başkalarına iyilik ve yardım etme anlayışı ile belli olur. Bu duygu inancın gölgesinde büyüyen saf bir sevgidir.
Çorak gönüllerde yeşermez, menfaat düşüncesinin olduğu yerde nefes alıp veremez. İnsan bencillik, egoizm, menfaatperestlik gibi süflî duygulardan arınarak ancak bu seviyeye ulaşabilir. Şuurun en sarp merhalesidir.
Toplumun bütün bireylerine hiçbir fark gözetmeden hizmet sunmak asil ve necip bir duygu gerektirir. Kendi malından- mülkünden ferâgatta bulunabilmek kolay değildir. Bu anlayış ve düşünce yekpare bir sevginin şefkat dolu kucağında şekillenip boy atıp gelişme imkânı bulur.
Türk milletinin en önemli vasıflarından birisi de dünyanın dört bir yanında yaptığı hayır eserleridir. Öteden beri yardımseverliği ile dünya milletleri nazarında ayrı bir yeri olan milletimiz, ulaştığı her yere hizmet götürmüş, pek çok sosyal, dini, kültürel ve eğitim-öğretimle ilgili eserler yaparak bu gökkubbe altında hoş bir sada bırakabilmeyi başarmıştır.
Fertlerin sahip oldukları malların bir kısmını ya da tamamını kendi istekleriyle toplumun yararlanacağı şekilde tahsis etmesi, kendini aşıp “cemiyet insanı” olmasını gerektirir. Böyle insanların bulunduğu toplumlar şanslıdır, kazançlıdır. Bu insanların kurduğu müesseseler toplum fertlerinin yaralarını sarar, kimsesizlere kimse olur.
Tarihimizde önemli izler bırakan bu abideler genellikle “vakıf” olarak yapılmış, eserlerin toplamı ise “vakıf medeniyeti” diyebileceğimiz çok özel bir alan oluşturmuştur. Bu ulvi düşünce atalarımızın ruhundaki Allah rızası, insanlık ve yurt sevgisinden doğmuş, büyümüş ve gelişmiştir.
Bu anlayış sayesinde toplumda kavganın yerini dayanışma ve yardımlaşma ruhu almıştır. Asırlar boyunca sosyal hayatımızda kayda değer bir iç çatışma ve kargaşanın yaşanmamasının en önemli sebebi, insanlık adına yapılan bu hizmetlerde gizlidir. Vakıf kurumunun toplumsal değeri ve etkileri her alanda kendini göstermiş, milli birlik ve beraberliğimizin adeta sigortası olmuştur. Yeryüzünde zor durumda ve çaresiz olanları himaye etmiş sevgi ve merhametini her alanda yapılan “vakıf” eserlerle göstermiştir.
