Kar ve kış bizlere bir yandan geçmişimizi, özlemlerimizi, tutkularımızı hatırlatır diğer yandan da geleceğimizi, baharlarımızı çağrıştırır.
Kışın ardından gelen baharla dereler gürül gürül çağlayıp, bağ, bahçe yeşerip etraf lâlezar olur. Zevkine doyum olmaz bir bahar teneffüs edilir kırlarda, bayırlarda.
Kar, insanın hayallerini zenginleştirir ve dahi uzaklardakileri hatırlatır. Kardan tarlalarımız, dağlarımız, balkonlarımız, saksılarımız, çatılarımız olurdu. Hani çocukluk günlerimizde elimize alıp hiç çekinmeden yediğimiz karlar vardı. Avuçladığımız, sıktığımız şen şakrak üzerinde oyun oynadığımız, birbirimize kardan top yapıp attığımız, kardan adam yapıp tebessüm ettiğimiz günlerimiz vardı.
Kuşlardan, kedilerden, diğer insanlardan önce kardan kaplı yollarda iz bırakmak için birbirimizle kıyasıya yarıştığımız, sabah erken kalkıp koşuşturduğumuz günlerimiz vardı. Kar yağdı mı ertesi gün okula nasıl giderimin endişesini taşıdığımız rüyalarımız vardı.
Karda kışta babalarımızın kendi elleriyle yaptığı makam kızaklarımız vardı. İyice üşüyünce burunlarımız havuç gibi kızarınca ıslak ayaklarla eve döner nar kırmızısı sobanın başına kendimizi atar, sobanın üzerindeki ıhlamur ve yemek rayihasını içimize doğru bir güzelce çekerdik…
Karın aheste aheste süzülüşü ayrı bir güzellik. Sırası gelen intizamla salına salına iner toprağı koklar ve sonra bir başka manaya erip aramızdan ayrılır. Kardan yorganını örten binlerce canlı, baharın gelişine kadar uykuya çekilir hep birden.
Milyonlarca kar tanesi yeryüzünde beyazlık oluşturacak, tertemiz bembeyaz elbiseleriyle karşımıza çıkacaklar. Onu kâbus, facia gibi olumsuz sözcüklerle yan yana getirmek acelecilik ve haksızlık değil mi?
Her kar yağışında yaratanımız bizi adeta yeniden temizler, yani demem o ki iyileşmemiz, melekleşmemiz için iyi bir fırsat sunar.
Masum küçük yürekleri bir güzel ısıtması, ayrılıkları, gayrılıkları bütünlemesi, katillerin kapkara yüreklerini yumuşatması, katı kalplerin güzelleşmesi, hastaların şifası için Mevla’dan bir güzel kar yağdırsın istiyorum…
Hırsla kötü renkler bulaştırdığımız resim kâğıdı olan bu âlem, yeniden nefes alacak. Bizlere aslında pek de farkında olmadığımız yeni bir kapı aralayacak…
