Bana,
“Acını kategorize et” diyorlar…
Mısır’da akan kana sızlayacaksa yüreğin,
Şu safta yer tut…
Doğu Türkistan’da on yıllardır süren asimilasyon politikasına ve işkence, zulüm, soykırıma isyan edecekse yüreğin,
Öteki tarafa yürü…
Hocalı ’da yaşanan mezalim ve soykırımı unutmayacaksa belleğin;
Karşı kaldırımda ol…
Asırlardır yüzümüzü dönüp gözümüzü kapadığımız Medeniyetin Beşiği(!) Avrupa’nın tam göbeğinde soykırıma, işkenceye, tecavüze maruz kalan onbinlerce Bosnalıyla atacaksa yüreğin,
Çitin ardına geç…
30 küsur yıldır güzel ülkemin taptaze fidanlarına, delikanlılarına, yaşlılarına, kadınlarına, çocuklarına, kundaktaki bebeklerine doğrultulan silahlara kusacaksan nefretini,
Tezgahın ardında dur…
….
Bana “duygularını satışa çıkar” diyorlar…
Senin için ağlamayan Mısır’lıya ağlama!
Bosnalıya üzülme!
Filistinliye acıma!
Arakanlıya bakma bile!
Iraklıyı, Doğu Türkistanlıyı, Azerbaycanlıyı halının altına süpür!
Senin için gözyaşı dökmeyene sen de gözyaşı dökme!
Yüreğindeki sevgi, acı, sızı karşılıklı olsun…
Kimseye karşılıksız sevgi besleme!
Kimseye karşılıksız acıma!
…..
Benim yüreğimdeki dünyayı parsellere ayırmak istiyorlar…
Ya Doğu Türkistan olacak yüreğin ya Mısır!
Ya Arakan’a ağıt yakacaksın ya Hocalı’ya!
Ya Filistin’e haykıracaksın ya Arakan’a…
Benim yüreğime ipotek koymak istiyorlar!
Acını kategorize et, diyorlar…
…..
Hocalı’da yanan yüreğim Bosna’da da yandı…
Arakan’da yanan da, Irak’ta ölen de Müslümandı…
Medeniyetin beşiği (!) canavarlığını kusarken;
Acıları kategorize eden de ne yazık ki insandı!
Dün Mısır’daydı yüreğim, bugün Doğu Türkistan’da…
Yarın Hocalı’ya seferim var, yolun ucu Arakan’da…
Acı aynı değil mi? Katliam, zulüm, soykırım…
Ben Rabia Ana’da Doğu Türkistan, Adeviyye’de Mısır’ım…
