Bilin istiyorum, bu yazıyı okumuş olan, yüzlerce insana dokunur.
Yalnız değilsiniz şu anda. Okuduğunuz benim sözlerim, hisler sizin.
Bilin istiyorum, sayfalardan çıkıp kollarınıza atlıyorum. Çiğ gibi yağıyor düşünceleriniz üzerime. Nabız atışlarınız sanki kulağımın dibinde. Pek çok şeyi seziyorum, umuyordum bu kadarını yazmadan önce.
Bilin istiyorum, kelimelerle oyun oynamıyorum. Ona buna, sağa sola laf atmak, bölüp bölüp satranç tahtasına yerleştirmek istemiyorum kimseyi.
Olduğunuz gibi tam ve bütün, inandığınız, yaşadığınız yöre gibi yüreğinize dokunmak istiyorum.
Bilin istiyorum, perdenin arkasından saklandığım yerden çıkıp ilerliyorum, kendim yalnız başıma geliyorum. Parmaklarım uyuşana kadar yazmak ne güzel düşlerinizi, hislerinizi.
Sorun yok duyuyorum ben sizi.
Bilin istiyorum, şimdi başlıyor umut polenleri.
Doğaya uygun insanlar gelecek, doğruluk, ağır başlılık değerlenecek.
Bütün ötekiler bir birinden ayrılıp örnek insanlara katılınca, herkes herkesi çağıracak yanına.
Duygusal bir yaşam, bolluk içinde korkusuz… Pazarlıksız özgürlük, eşitlik içinde insanlar bir birine bağlanacak. Bu bağımlılık çözülemez olacak.
Bilin istiyorum, kapanacak korku tünelleri. Bataklılar kuruyacak, kör kuyular kapanacak. Tertemiz sevmesini, acımasını bilen tepeden tırnağa, silahsız insanlar olacak.
Bilin istiyorum, olmazsa bütün bunlar selamlayacak bir dünya kalmayacak.
Bilin istiyorum, bu bir hikaye değil, sayın ki randevu. Söylediklerimi unutmayın.
Şimdilik hoşçakalın.
