KALP
Ey akıl! Soğukluğun üşütüyor beni.
Kuralların damarlarımda akan kanı pıhtılaştırıyor.
Hele o kibrin! Yüksek yüksek duvarların yok mu?
Öldürüyor beni ha bire.
Benim rengim kırmızı.
Sen siyah giy diyorsun.
Sevgiyi acizlik zaaf sayıyorsun.
Ölümün matemine, yalnızlığınsessizliğine
Beni mahkûmediyorsun ha bire.
AKIL
Ahkalp! Ha bire dert yanma benden.
Korurum ben seni kendi ölümünden.
Ben olmazsam kim sarar yaralarını?
Her sıkıştığında huzurumda diz çöken sen! Feryat figan ha bire.
Ah kalp! Sen ne uslanmaz bir şeysin.
Ha bire bozulur ritmin.
Bilmez misin sen böyle olunca, ağrılar girer başıma.
Sen ölürsen kalır mı akıl başta.
Sevgisiz olunmaz bende bilirim.Ammavelakin senin yönergen benim.
Ah kalp! Bir türlü beceremedin, ha bire basıyorsun ayağıma.
Buacıtmıyor da beni,
Bir öğrenebilseydin şu valsi…
RUH
Ha bire tepişip duruyorsunuz.
Ben yoksam siz yoksunuz.
Şu fani dünyada bedeni ne besler durursunuz.
Ne diye bu direnme böyle ne diye?
Aşkın baygın bakışlarını saf eyleme.
Aklın soğuk yüzünü tek zannetme.
Akıl tutmuş aşkın yularından,
Ey akıl ne valsi?
Sen öğret, sema etmeyi.
Suretlerden hakikat alemine geçmeyi.
Ha bire inkar, ha bire isyan.
Ey akıl!
Nereye böyle nereye?
Nereye kadar böyle…
