Yerli icatların bürokratik ve mali engeller sebebiyle üretim aşamasına geçemediğine dikkat çeken mucit Ümit Reçber yaşanan sıkıntıların sonucu ürünlerin yabancı sermayeye devredilmek zorunda kaldığını söyledi.
Yerli icatların bürokratik ve mali engeller sebebiyle üretim aşamasına geçemediğine dikkat çeken mucit Ümit Reçber yaşanan sıkıntıların sonucu ürünlerin yabancı sermayeye devredilmek zorunda kaldığını söyledi.
2010 yılında kızının televizyonu yakından izlemesiyle birlikte ilk icadı televizyon sensörünü geliştirdiğini anımsatan Ümit Reçber, 9 yılda 500’ye yakın buluş ve icat tasarladığını kaydetti.
Çeşitli teknoparklarda çalışmalarının devam ettiğini ifade eden Rençber, mucitlerin ürün tasarlamadan kodlamaya, mali destek bulmaya kadar her alanda kaynaklarını kendilerinin bulmak zorunda olmasının dezavantajını yaşadıklarını vurguladı.
Kamu kurumlarının ve özel şirketlerin icatları mucitleri yok sayarak hayata geçirmek istediğini de belirten Ümit Reçber aynı zamanda ilk okuldan lise çağına kadar eğitim gören öğrencilerin fikirlerinin basit yöntemlerle elde geçirildiğini iddia etti.
Raf ya da yabancı sermaye
“Ülkemizde maalesef hazıra konmak gibi bir durum söz konusu. Mucitlerden icadı tasarlaması, çalışacak mühendisleri ve yazılımcıyı bulması, prototipi üretmesi, pazar araştırması yapması, yatırımcıyı getirmesi bekleniyor. Sadece uluslararası bir patentin alınması 450 bin lirayı buluyor diğer işlemlerle birlikte bir ürün ortaya çıkarmanın maliyeti en az bir buçuk milyon lira. Destek veren kurumlar var ancak süreçler nerdeyse 2 yılı buluyor ve önce sizin bu mali kaynağı aktarmanız bekleniyor. Hal böyle olunca icatlar ya üretilmeden rafa kaldırılıyor ya da yabancı sermayeye devredilmek zorunda kalıyor. “
Devlet tekelinde olmalı
“Sabah 8’de mesaiye başlayan akşam 5’te eve gitmenin derdinde olan kamu kurumlarına icatları kabul ettirme telaşındayız. Onların amaçlarının bizlere yardımcı olmak değil sadece maaşlarını almak olduğunu düşünüyorum. Bir holdingin CEO’suna gitmenizde genellikle çözüm olmuyor. Belli bir gelir seviyesinin üstünde olan şirket yöneticileri, tatillerinden ya da rahatlarından taviz vermemek adına icatları dikkate almıyor. Ancak aynı projenin o şirket yöneticisi tarafından daha sonra yurt dışına pazarlandığını görüyoruz. Ya da projenizi getirdiğiniz üniversite öğretim üyeleri devletin bireysel hareket eden mucidi tanımayacağını söyleyerek, icadınızın hayata geçmesi için tüm haklarını onlara teslim etmenizi isteyebiliyor. Bu durumun ortadan kaldırılması için herkes kendi işini yapmalı. Mucit icadından sorumlu olmalı. Proje onayını devlet kaynaklı tek yer vermeli eğer faydalı bulunur ise üretimini üstlenmeli. Teknoparklarda ürün geliştirme ve sunmadan öteye gidemeyen yıllardır devletten devamlı destek alan projeler var. Ürünün yüzde 99 faydası devletimize milletimize olsun yüzde 1’i bize kalsın. Derdimiz çok para kazanmak değil, ülkemiz kaynaklarını doğru ve tasarruflu kullanabilmek.”
Patent ihlal cezası yükseltilmeli
“İlk okuldan lise çağına kadar olan çocuklara farklı yöntemlerle hayallerini anlatmaları isteniyor. Şirin gözüken bu organizasyonların altında yeni projelerin üretilmesi yatıyor. Yeni fikirler üretmek kadar o fikirlerin gizliliğini korumak da zor. Eğer olmayan bir şeyi internette arama motorlarına yazdığınızda bile fikrinizin çalınması demek. O sebeple arama motorlarında sosyal medyaya paylaşmamak bir bakıma gizliliğe destek oluyor. Ancak tüm bunlara rağmen patentini aldığınız ürün bile muhafaza edemiyorsunuz. Çin, Amerika, Avustralya, Belçika gibi birçok ülke patenti umursamıyor. Birebir aynısını yaptığı ürünleri piyasadan toplatamıyorsunuz da geniş hızla yayılma durumu söz konusu. Patent ihlalinden doğan 5 milyonun yüzlerce lira fazlasını kazanıyorlar. Bu sebeple patent ihlal fiyatları da caydırıcı olması açısından yükseltilmeli.”
Kaynak:İSTAMONU
